giovedì 19 settembre 2013

Matteo Boe

2.090 membri
  • Gruppo apertoGruppo aperto
  • Matteo Nicolò Boe , noto come Matteo Boe, (Lula, 9 novembre 1957) 

    <i s'interessait de me mi ndhe incuriositu e fatu imbiare mi nk'apo, comente apo natu, pacas fotocopias de su ki b'iscriian [...] Pesso ki totu su ki servit pro arrejonare e nos cunfrontare kin onestate e abbistesa siet semper una cosa vona. Oje b'est internet, comente eris b"in sas carreras e i sas piatzas de sas vidhas>>.

    A SCANSO DI EQUIVOCI:
    -Non s'intende mitizzare la figura di Matteo Boe,né di enfatizzare la storia della sua vita. 

    -Non s’intende assolutamente giustificare la pratica dei sequestri di persona - riguardo alla quale,tra l’altro,ci opponiamo con un fermo NO - senza tralasciare l'importanza di soffermarsi a riflettere riguardo il perchè di certi avvenimenti, analizzandone le radici,possibilmente senza limitarsi a giudicare superficialmente. 

    -Tutti sono liberi di iscriversi in questo gruppo ed esprimere la propria opinione,favorevole o contraria che sia,ma soprattutto necessariamente rispettosa nei confronti di chi la pensa diversamente. 


    ATTUALMENTE
    Matteo Boe è detenuto nella casa di Reclusione di Maiano (Spoleto) e dopo aver letto la pagina di Wikipedia che lo riguarda ha voluto scrivere alcune precisazioni per lui importanti che riportiamo di seguito e che sono state consegnate brevi manu ad una delle insegnanti del carcere:

    "E’ abbastanza normale che le informazioni di seconda, terza o più mani perdano per strada brandelli di verità al punto di costituirne delle nuove, assolutamente diverse da quelle che dovrebbero rappresentare. Dal paleolitico al postmoderno. Tanto è racchiuso, in termini tecnologici, nei venticinque anni della mia seconda esistenza, sintetizzato nello schema: prigione-latitanza-prigione. Nel 1984 non esistevano i computer tantomeno internet. Nel 2009 II cyberspazio è divenuto luogo planetario di interconnessione di massa. Luogo di chiacchiere e cultura, verità e finzione, informazione e pettegolezzi, affari e politica oltrechè di un personale impietosamente e arbitrariamente esposto alla morbosa curiosità di estranei. Precluso ai carcerati, solo adesso, indirettamente, sono venuto a conoscenza di questo sito che racchiude sommariamente pure eventi della mia vita. Non sono alcune imprecisioni o fatti non veri che mi hanno spinto a intervenire. In fin dei conti marginali. Non è neppure l'aggettivo sostantivizzante criminale che mi ha irritato, in fin dei conti marginale pure esso nella irriducibile e totale contrapposizione tra me e lo stato, al quale non riconosco alcuna autorità politica ed etica, trovando dunque più appropriato il termine fuorilegge. E’ piuttosto l'aggettivo seguente, italiano, che non voglio in nessun modo venga associato alla mia persona. La mia nazionalità è sarda perché la Sardegna è la mia nazione. L'Italia è solo uno dei tanti stati che, nel corso dei secoli, hanno occupato, con la forza militare, e il sostegno di traditori e ignavi, il suolo della mia patria. Dal 1409 aneliamo alla nostra indipendenza, alla nostra libertà, alla nostra dignità, al nostro benessere. Dal 1409 soffriamo sotto il tallone di eserciti. e padroni stranieri che occupano il nostro suolo, intorpidiscono le nostre menti, avvelenano le nostre coscienze, travisano e omettono la nostra storia, ridicolizzano la nostra cultura, ci ammazzano in guerre altrui, alzano forche e sbattono in galera, tagliano la nostra lingua, cementificano le zone costiere, impongono leggi di classe e un'economia a beneficio del capitale. Cinque secoli son passati da quando il sangue degli eroici combattenti sardi guidati dalla quercia sradicata del giudice d'Arborea, irrorò la piana di Sedhori. Cinque secoli son passati da quando gli aragonesi ci imposero il loro vessillo e con esso il loro dominio. Di padrone in regnante, di occupante in colonialista, di prepotenza in manipolazione è lastricata la strada della nostra schiavitù. Ci hanno detto che, oltre essere fenici, romani, pisani, genovesi, bizantini, eravamo anche aragonesi, piemontesi, italiani. Ci hanno stuprato i boschi, diviso e rubato le terre, sfruttato le miniere, imposto nuove leggi, altre lingue, sangue da versare in guerre non nostre, politici ladri, corrotti e collaborazionisti, una economia capitalistica, montagne di rifiuti di un'economia consumistica, droga e prostituzione, modelli estranei alla nostra cultura, degradante assistenzialismo, servitù militari, sbirri, scuole di manipolazione identitaria, dis-valori come logo di modernità. Coercizione fisica, omissione e travisamento della storia, volontà di costruire ex novo dei nuovi soggetti e con essi un nuovo popolo funzionale al potere coloniale italiano. Un popolo che interiorizza fin nel più profondo messaggi chiari e subliminali volti a schiavizzarne l'anima. Mai attacco più complesso e incisivo è stato portato nella storia contro la mia nazione. Il progetto delle potenti consorterie internazionali, volto alla costruzione di un unico mercato globale da cui attingere profitti sempre maggiori, con minori costi, è chiaramente quello di cancellare dalla faccia della terra peculiarità etniche e culturali, che rappresentano una immensa ricchezza e la storia stessa dell'uomo, per fare spazio a un meticciato senza anima nè radici, guidato nei suoi bisogni e desideri dai sacerdoti della manipolazione. I popoli più deboli soccombono per primi. La Sardegna a causa della sua condizione di colonia, con tutto quello che comporta, rischia una veloce scomparsa come nazione. Lo stato italiano stringe la sua morsa letale attorno alla nostra anima. Mai come adesso, sull'orlo del baratro del non ritorno, i patrioti sardi son chiamati, con le armi della politica e la politica delle armi, alla mobilitazione contro l'idra romana e quella mondiale. La mia storia è la storia della refrattarietà al potere costituito, con momenti di ortodossa aderenza politica e altri di puro ribellismo. Costante è stato il senso di appartenenza alla mia nazione. Maturità che purtroppo ha coinciso col mio status di prigioniero. Impossibilitato, temporaneamente, a portare il mio attivo contributo alla lotta di liberazione nazionale, vigilo per tenere integra la mia identità. Dio e lo Stato di Bakunin l'ho tradotto durante la mia detenzione in regime di 41 bis, ed è stato stampato da un compagno anarchico sardo. Così ho fatto con altri libri, per non scordare la mia lingua e riaffermare con forza la mia appartenenza etnica. Ca est sa terra de sos nurakes sa natzione mea non s'Italia colonialista. " 
    (Matheu Boe) 

    -

    KI SAS PARÀULAS NON SIEN DE BADAS

    B'est kie m'at inzugliatu ki 'aedho de sa limba sarda e faco s'indipendentista, ma iscrio in italianu, sa limba de sos colonialistas. Oje l'acuntento, sendhe ki cussa zenìa de zente 'aedhat cantu pro ndhe nàrrere male de unu, non pro `akere una critica onesta. S'apo iscritu in italianu est ca sa litera 'it pro Wilkipedia. Natu custu so iscriendhe in luvulesu ca no las fisco vene sas regulas de sa L.S.C. ki oje b'amus comente limba ufitziale in Sardigna. A donzi modu pesso ki cataunu de vois, vinas si de ateros zassos de Sardigna. resessat a lu cumprendhere ca, a fine de sos contos, semus totu sardos e, mancari iscastet dae s'una 'idha a s'atera, sa limba est semper cussa.

    Petzi pacos meses faket apo iskitu de custu zassu ciberneticu ideatu dae pitzocos sardos ki s'interessan de me. Inoke, in galera, non nos potimus collegare a internet. Custu est unu mundhu a bandha, kin regulas suas ki non b'an ite bi videre kin su mundhu e 'oras. Sos ligamenes kin cust'urtimu son pacos, siet pro kestiones de sicuresa ma prus ke ateru ca est unu modu de nos fakeren pacare sa dàvita de sa leze istatale e "cristiana" kin su dolore de sas tribulassones.
    `Ipo curiosu de iskire ite b'aiat iscritu. Una professora mi nk'at imbiatu pacas fotocopias. Pessaia ki s'aedhaiat a fundhu mesca de kestiones sotziales e politicas, comente diat èssere in totu sas cosas de importu, in su bonu e in su malu, ki bi sono in d-una sotzietate, ma non fit gai.
    S"aedhamus de cantantes s'arrejonu est de musica, si nos interessamus de jocatores de fubalu semus arrejonandhe de isport, si imbetzes 'aedhamus de pintores est s'arte ki nos interessat. Si lumenamus kie est in galera e ki tenet una cussentzia nazionale semus in su campu de sa politica, ca est inie ki prozetan sas galeras e-i s'opressione de sos populos. Est inie ki sos ki rapresentan sos potentes detzidin su menzus modu pro tundhere sos travagliatores e nk'aggorrare in galera sos reverdes ki, non solu de mucrare sa conca, nke tenen sos meres issoro fakendhelis pacare in dinari e suferentzia unu pipinitu de totu su male k'an fatu e ki sikin a fakere a su populu e a sas naziones colonizatas.

    Oje kie cumandhat kircat de nos nke mantenere innedha dae sa politica, apentandhe'nos kin isportos, brussas, lanas kene aficu, divertimentos e milli ateros ispetaculos ki, mesca in televisione, nos aporrin in cata mamentu, die e note. Panem et circenses naraian sos imperatores romanos.
    Unu pitzinnu `aket fatica a ressiret a mantenner unu raportu criticu, in termines politicos, kin custu sistema ca, dae minore e mesca in su mamentu ki est galu kene una personalitate sua, venit currùmpitu dae sos messaggios mediaticos de sos inzenieris de sa manipulatzione. Su sistema kircat gai de nos dare una vorma mentale e ispirituale comente si `aket kin su molle.

    Nos narat cale limba 'aedhare, de ite nos interessare, cale makines contare, sos dis-valores ki depen impoverire sa pessona nostra, comente colare su tempus e comente gastare su pacu 'inari ki nos intregan a fine mese. Nos cussizan ki non b'at menzus cosa de istare seitos a bidere s'iskermu ammaghiatore de sa televisione e cale son sos modellos de riferimentu ideale pro pitzinnas e pitzinnos. Nos assinzan su peus cumbinkedhe'nos k'est su menzus. Nos naran, nos cussizan, nos assinzan, nos ingadhinan ... a tretu ki a s'urtimu no iskimus prus su ki namus, su ki `akimus, nen kie semus e ne ite bi `akimus in custu mundhu. Currimus dae manca a destra, namus preta a pane cumbintos ki semus pessones de remeju, abbistos, malissosos, indipendentes e ki tenimus unu vuturu ispantosu lukente de viazos turisticos, benes de cata zenìa, 'eminas bellas e ricas, a sa moda, prontas a nos dare ite si siat cossolu. Non nos abbizamus imbetzes ki semus marionetas ebbìa, ki nois ponimus sa gorgoena e-i sos manizos e-i sos puparos sa `oke e-i sos istimulos.

    Candho m'an natu ki b'aiat unu zassu in internet ki s'interessait de me mi ndhe incuriositu e fatu imbiare mi nk'apo, comente apo natu, pacas fotocopias de su ki b'iscriian. Non faedho de cussu bascaramene de zente, vortzis de repula de isbirramene ki, no iskindhe su de `akere, si nke vestit in totue cantu pro abèrrer vuca e pro inzugliare a kie no iskin mancu kie est, si non pro l'àere lessu dae sas pazinas de cronaca de sos zornales de sos meres, ke candho sien sas taulas de Moisè, in uve sa ventate bùndhat ke bena in iverru proiànu. Custos argas non solu non tenen sensu criticu ma mancu s'onestate morale de rispetare s'ateru mesca candho non si connosket. Dassatos custos bàtiles, 'aedho de custu zassu ciberneticu e de sos ateros pitzocos ki mi `aken s'ala.

    Pesso ki totu su ki servit pro arrejonaremus e nos cunfrontare kin onestate e abbistesa siet semper una cosa vona. Si oje b'est internet, comente eris b"in sas carreras e-i sas piatzas de sas vidhas, ki nos permitit de lu poter fàkere ndhe semus cuntentos. Si, in prus, si sejat unu zassu a umbe atopan sos ki s'interessan de sa matessi kestione est vinas menzus. Cataunu inie, kin totu sos limites de su mezu (ca tenet unu mere e un'istatu ki lu vardiat), tenet sa possibilitate de nàrrere sa sua de una kestione ki l'istat a coro.

    De me si potet faedhare in metas maneras. O petzi de cronaca, comente aggradat a sos pitzinnos e a sa zente de su tempus colatu, ma vinas a sos ki tenen bisonzu de vatos de violentzia pro tènnere cudhos istimulos ki sa vita ki `aken nos li daet. Vinas jeo sendhe pitzinnu istaia ammaghiatu ascurtandhe contos de bandhitos e no est custu ki critico. Naro però ki custu nos bastat pro pessones ki kircan ateru ca, a fine de sos contos, sos fatos de cronaca son semper sos matessi e kin issos no si andhat a perun'ala. Pro kie kircat ateru, e naro de unu cambiamentu pro su k'est colandhe sa natzione nostra, custos fatos andhan bistos e tratatos kin sos maniestos de sa politica, in termines istoricos e sotziales ca, comente apo natu, est belle totu dae inie ki naskin metas cumportamentos e fatos de cronaca.
    So muntagninu e de vamiglia de pastores. Sos valores ki unu pitzinnu imparat son sos ki videt a intundhu suo, dae vamigliares e dae sos mannos ki prima 'in cussideratos in sas vidhas nostras. Jeo paris a su late de mama mine apo sutu sos valores de sa cultura nostra e ki non semper currispondhian a sos de s'istatu ki, aendhe sa vortza, imponet a mala gana sos suos.

    In custa litera non ndhe keglio 'aedhare meta de me ca diat èssere tropu longu e ca non b'at de bi videre meta kin su ki keglio narrere. Mi bastat de nàrrere ki prus de nke recatare sos milliardarios est prus criminale ki b'apat milliardarios, ca pro donzi milliardariu b'at kentinas de pessones ki in su mundhu patin sa povertate e kin issa malatias, ignorantzia, dolore e morte.
    Ateruna cosa ki non poto `akere a mancu de nàrrere est ki so semper istatu atacatu a sa terra mea, a s'istoria sua, a sa cultura e a sa vieresa ki, kegliemas a o nono, est presa a mala gana a s'indipendentzia sua. Millaras sas cosas ki dia kèrrere ki s"aedhen in su zassu meu, de sa vieresa, de s'orgogliu de nos narrerèmus sardos, de s'importantzia de torrare a kircare in sas raikinas nostras s'identitate, sa cultura, sos valores, sa limba, sa libertate, sa dignitate, s'ajuu a pare, s'isperàntzia k'aiat fatu, de su nostru, unu de sos populos prus mannos de su Mediterraneu ki, dae in artu de sas muragadhas sacras de sos nurakes, nos assinzat galu su valore de cussa libertate, ca petzi sos liberos resessin a produire operas mannas e inzeniosas ke-i cussas. Sos meres romanos dae belle unu seculu e mesu, kin sos manizos issoro, kircan de nk'irraikinare dae su coro nostru su sensu de sa natzione. Lu `akene imponendhe limba, cultura, valores, economia, immigratos e totu s'ateru ki servit a faker de nois una mùnika in zanketa e gravata. No arreghen de nos narrere ki semus italianos, ki depimus cantare cuss'innu ridiculu de Mameli, ki depimus ventulare s'istratzu tricolore issoro, ki de-pus imparare petzi s'istoria de sos Mutzio Scevolas, Garibaldis e Enrico Totis, e faedhare petzi s'italianu in iscola. Ki depimus ascurtare e ballare sas musicas modernos, ki nos depimus vestire comente detzidin sos istilistas e-i sos meres de sas fabricas issoro, ki sa cultura nostra est vona petzi s'est folkloristica pro turistas e binas a pacamentu in sas villas de sos milliardarios in Costa Ismeralda, o fakendhe sos bufones in sas trasmissiones televisivas. Ki depimus istòrkere totu sos manizos issoro ca gai naki semus modernos e a sa moda. Ki depimus `aker s'ala a sa natzionale de fubalu issoro. Ki nos depimus toscare kin sas drogas. Ki s'unicu caminu economicu est su capitalisticu e-i su consumismu, vinas in sos afetos. Ki sa vamiglia, comente l'amus connota, est de nk'isperdere e ki s'unica istitutzione est s'istatu. K'est una cosa mala, e de destra, a nos crederemus unu populu. K'est una cosa vona, e de sinistra, a diventaremus tzitadinos de su mundhu in cussu ki naran "meticciato".

    Metas pitzinnos oje no iskin prus kie sono. Vinas metas de sos ki si naran sardos, kin orgogliu, de sardu a bere tenen pacu ca `aken totu su ki nke lis at incassatu sa propaganda italiana. Pro èssere sardos non bastat a èssere naskitos in Sardigna e ne a si nàrrere sardos, vinas faedhandhendhe sa limba sarda. Sendhe gai non nos depimus isporare ca s'omine no est una makina e tenet sas capatzitates de cambiare e de torrare a gherrare pro sos ideales suos.

    De custu depimus faedhare in custu zassu ciberneticu non de lanas o makines ki non balen a nudha. So indipendentista ca so vieru de sa natzione mea, ca so vieru de sos anticos visajos nostros, ca so `izu de costa terra e-i su dovere de sos fizos est de rispetare sa mama e non b'at rispetu kene libertate. Oje depimus torrare a ampilare sa pandhera nostra e brujare sa de sos colonialistas. Mancuna pandhera inimica diat dèpere prus ventulare in sa terra nostra. A foras sos partitos italianos, de destra o de manca ki sien, perunu sardu sekerru votet pro issos. Èssere meres in domo nostra keret nàrrere a torrare a pessare e a fakere su k'est justu pro nois, a imparare s'istoria nostra e a isseperaremus cale zenìa de economia nos cumbenit, a faedhare sa limba nostra in totue, kin sa zente, in sos medias e in sas iscolas e a torrare a sos valores umanos ki irrikin su coro de sos fomines e afortin sa vamiglia sarda ki gai si potet cunfrontare a beni kin su restu de su mundhu in manera solidale e imparandhe su ki de vonu b'acatamus in aterue. 

    Keret nàrrere a nos sacrificaremus, si cumbinat, ca, comente nat una poesia de Neruda: Dae sas ruìnas e dae sos restos, torrat a puzonare sa vita, comente dae sas disfatas kin lacrimas e ispatas torrat s Isperantzia
    Niune nos l'at a regalare sa libertate. Cata populu ki s'at kerfitu catzare sas tropeas de s'iskiavitute at semper depitu gherrare. Gherrare keret narrere a èssere serios, a krèskere in abbistesa, a èssere animosos e addestra¬tos a sas artes de sa gherra. Keret narrere a cumprendheremus semper de in prus s'istoria nostra e kin issa afortire su sentimentu natzionale e patrioticu. Amsicora, Josto, Leonora e mizas de ateros patriotas pacu connotos, o irmenticatos in totu, non depen èssere lumenes de nk'aggorrare in sos corrales pruerosos de sos museos ma esempios eroicos de libertate. Custu servit pro sa die ki detzidimus de cumintzare a onorare su lumene e-i su sambene de sos anticos visajos nostros e de totu sos eroes ki, in frau de sos seculos, an gherratu e sono mortos kin sa pandhera sarda pro sa libertate e-i sa dignitate de sa patria issoro.

    Kie credet in sa patria sua non mirat a afrontare dolores, galera e morte pro la difèndhere dae sos inimicos. Custu keren dae nois sos antenatos nostros ki oje, dae su mundhu de sos mortos, nos s'apompian kin dispiaghere videndhenos arresos e tratandhe, pro una pica de jota, kin kie nos at postu sas travas. Ma nudha est a beru pèrditu vinas candho cudhu sentimentu natzionale uriolat su coro nostru. Sos mannos an fatu pacu su seculu colatu ma oje metas pitzocos son torrandhe a cumprendhere su valore de su patriotismu ca s'abbizan sardos in su coro e no italiotas o mondialistas.
    S'istoria no est aggabbata mancari b'apemas apitu dannos mannos. S'isperantzia de sa terra nostra est kin sos pitzinnos, kin bois.

    Cussu keglio narrere a bois muntagninos, gadhuresos, logudoresos, costerinos, campidanesos, baroniesos, ozastrinos, marghinesos, meiloghesos, sulkitanos e a totu su restu de sa terra galana nostra. Kie a beni s'abbizat sardu non potet faker a mancu de cumintzare a s'aprontare pro gherrare. Solos o a tropas pro nk'imbolare a cudh'ala de mare sos ki nos mantenen theracos in domo nostra. Cataunu `acat sa parte sua in su ki pòtet, ki su passu non siet prus mannu de s'anca, ca sos sacrifitzios de badas son suferentzias ki non ponen unu matone in su vràicu de s'indipendentzia nostra.

    A sos meres sos zornales e-i sas televisiones, a nois sos cavalcavias, sos muros de sos palathos, sos istradones. Custos urtimos bundhen de `okes de libertate. Prerunu tricolore ventulet prus in sa terra sarda, su 'ocu las facat a una kisina. In sas iscolas s'imparet s'istoria nostra kin sa limba nostra o si tunken kin sas malas. Sas televisiones sien a su servitziu de sa natzione nostra o sas antennas nke venzan imbolàtas a terra. Siet rispetata sa terra dae luvas, disacatos e focos, e kie non la rispètat assazet su matessi dannu `atu. Albergos e ateras propietates vitales pro s'economia de su populu nostru torren a sos sardos o benzan distruìtas. Milli e milli maneras b'at pro cumintzare a fakere intèndhere sa `oke arrebentata nostra, ca milli e milli son sos disacatos ki b'an fatu sos colonialistas e-i sos canes traitores sardos in frau de seculos de dominiu. Ite menzus cosa b'at de arrejonare de custas cosas. 

    Sezis pitzinnos, abbistos, interessatos a sos fatos de su mundhu e a sa dignitate de sa terra sarda. Vois potites èssere de sos primos a tènnere s'onore de pesare artu s'ammentu de sos anticos Shardanas e ghetare sos fundhamentos de sa domo sarda libera. Issos nos s'apompian dae in artu e niune at a èssere dassatu solu in sos peus mamentos de suferentzia de sa gherra a s'imbasore. Su primu iscopu de sos gherrieris est a sacrificare sa vita pro sos ideales ki `aken s'istoria. Oje potet èssere torra ora de nos intregàren sas armas issoro pro ndhe difendherèmus s'ammentu e kin isse sa libertate.

    Mì sos pitzocos ki dia kèrrere intèndhere in su zassu ciberneticu abertu pro me. Totu s'ateru non m'importat. Jeo mi nke so imbetzandhe in fatu a sas galeras italianas, iscontandhe cundennas de lezes italianas, non mi dolet ateru si non de non poterepo dare su ki dia kèrrere pro sa causa nostra. Ispero ki b'apat kie sìkit su caminu ki no an dassatu `akere a mie.

    Arrejonate, istudiate, organizatelpos, siezis animosos, gherrate e ampilate sa conca kin fieresa nandhe'bos sardos. Sardos-Shardanas non mùnicas in zanketa e gravata.
    Adiosu e a nos torrare a intendhere, kin salute.

    Vortza paris, pro s' indipendentzia
    Matheu Boe
    Ispoleto capitarmi 2009

    P.S. - Si bi ndh'at ki no iskin lèghere o iscrìer in limba sarda non si ndh'abbirgonzen nen s'isporen. No est neke issoro ma de s'istatu italianu k'est resessitu in s'intenti', imponendhe sa sua de limba e isperdendhenke sa nostra. Non s'ispòren ca si potet semper imparare, kerendhe.
    Si kerimus faedhare in Limba Sarda Comuna bi son sos libredhos kin sas regulas ki, mesca in foras, potet sejare cataunu de vois.

Nessun commento: